Her gün çevremizi dinler ve çevremizden gelen duyusal bilgileri kendimizce yorumlarız. Bu bilgilerin geldiği duyular olan görme, işitme, dokunma, tat, koku, denge ve hareket duyumuz ve kas ile eklem duyumuz.

Denge ve hareket duyumuz uzay boşluğunda nerede olduğumuzu ve başımızın yerçekimine göre nerede olduğunu bilmemizi sağlarken, kas ve eklem duyumuz bize ne kadar kuvvet uyguladığımızı ve vücut uzuvlarımızın vücudumuza göre nerede olduğunu bilememizi sağlar.

Bütün bu duyular bize kendi vücudumuz ve çevre hakkında bilgi sağlar. Beynimizin gelen duyusal bilgileri düzenlediği ve yorumladığı bu sürece ise duyu bütünleme olarak adlandırılmaktadır.

Çocukların hergünki duyusal bilgiyi düzenleme becerisi olması gerektiği gibi gelişmeyebilir. Ve bunun sonucu olarak, oyun, giyinme, yemek yeme ve sakin durabilme gibi günlük yaşam aktivitelerinde zorluklar ile sonuçlanabilir.

Bu durum çocukta duyu bütünleme ile ilgili problemler olduğunu gösterir. Bu problem sıklıkla duyu bütünleme bozukluğu ya da duyusal işlemleme bozukluğu olarak tanımlanır.

Duyusal İşlemleme Bozukluğu (DİB), bazen duyu bütünleme bozukluğu/disfonksiyonu ya da duyusal işlemleme disfonsksiyonu olarak tanımlanan bu durum, sıklıkla gözden kaçmakla birlikte tipik bir fonksiyonelliğe sahip çocuklarda ve otizm spektrum bozukluğu, dikkat dağınıklığı, öğrenme güçlükleri ve diğer nörolojik durumlarda görülmektedir.

Bu bireyler duyularından (dokunma, işitme, tat, görme, koku ve hareket) gelen bilgileri efektif bir şekilde işlemleme yapamamaktadır ve duyusal hassasiyetler, motor becerilerde gecikme, kendini sakinleştirme ile ilgili zorluklar, dikkat ve davranışlardaki problemler ile sonuçlanmaktadır.

Duyusal Modülasyon Disfonksiyonu, başkaları için tipik olan ve rahatsız etmeyen duyusal bilgiye aşırı tepkisellik ile karakterize bir durumdur. Bu alandaki zorluklar sakinleşebilme(self-regülason) ile ilgili zorluklar ve savaş, kaç ya da don cevapları ile sonuçlanabilir.  Bu çocuklar elbiselere karşı hassas, yemekte mızmız/seçici, seslere aşırı tepkili olabilir veya hareketli aktivitelerden korkabilir.

Duyusal Diskriminasyon (Ayırt Etme) Disfonksiyonu, duyusal bilginin önemli özelliklerini işlemleme ve yorumlamadaki zorluklardır. Kişinin başının hangi pozisyonda olduğunu, hareket durumunu(hareketli/durgun), hangi yöne hareket ettiğini ayırt etmesi hareket bilgisinin ayırt edilmesine örnek olarak gösterilebilir.

Duyusal bilginin ayırt edilmesi kişinin motor becerileri sergilemesini sağlar ve bu alandaki zorluklar spor, el yazısı, koordinasyon ve top becerileri gibi postüral kontrol ve motor beceri gerektiren alanlardaki problemler ile sonuçlanır.

Praksis Bozuklukları, motor planlama, vücudun iki tarafını koordine etme ve zamanlama ilebhareket içeren komplike motor koordinasyon aktiviteleri uzay boşluğunda sergilemede problemleri içerir. Praksis alanındaki problemler giyinme, alet kullanımı, oyun oynama veya ev ödevini organize etmek gibi günlük yaşamdaki motor görev ve aktiviteleri yapmada zorluklar ile sonuçlanır.